Kłodzka Góra, Góry Bardzkie. 2/28 KGP

Drugi ze szczytów Korony Gór Polski który mogę sobie dopisać to Kłodzka Góra (765 m n.p.m), czyli najwyższy szczyt Gór Bardzkich. Naszą wyprawę zaczęliśmy od Barda Śląskiego do którego z Wrocławia dojechaliśmy pociągiem. Ruszyliśmy niebieskim szlakiem, najpierw wzdłuż drogi krzyżowej do źródła Maryjnego, następnie na szczyt Bardzkiej Góry gdzie znajduje się Kaplica Górska Maryi Płaczącej, wzniesiona na pamiątkę objawienia w tym miejscu. Potem kontynuowaliśmy wędrówkę szlakiem niebieskim przez min. szczyt Ostrej Góry, na której wejście dało nam się bardzo we znaki, do szlaku żółtego który zaprowadził nas przez Kłodzką Górę do Kłodzka. Odległość to około 16km, a czas na przejście według mapy to 5,5h, nasz czas to 7h, który uważam za nie najgorszy z racji tego że mapa pokazuje czas samego marszu, a kiedy doliczyć przerwy na podziwianie widoków, zdjęcia i odpoczynki to czas się wydłuża. Na koniec w Kłodzku mieliśmy jeszcze spacer po centrum i obiad bo do odjazdu pociągu mieliśmy dwie godziny. Wstyd się przyznać ale nie wiedziałem że Kłodzko jest takie ładne, obiecałem sobie że w niedługim czasie odwiedzę je na dłużej żeby się bardziej zapoznać z tym miastem. Jeśli chodzi o sam szczyt KGP, to gdyby nie tabliczka na szczycie to nawet bym nie wiedział że jestem w jakimś szczególnym miejscu, nie polecam tego miejsca i gdyby nie KGP to bym tam pewnie nie dotarł, bo szczerze nie ma po co.

Źródło Maryjne.

Kaplica Górska na Bardzkiej Górze.

Wnętrze Kaplicy Górskiej.

Widok na Zamek w Kamieńcu Ząbkowickim.

Śnieg też spotkaliśmy.

Po wejściu na Ostrą Górę odpoczynek na słoneczku był genialny.

Dowód i najciekawszy punkt Kłodzkiej Góry.

Widok na Kotlinę Kłodzką i Kłodzko.

Ratusz w Kłodzku.

Ratusz w Kłodzku c.d.

Kłodzko

Część Twierdzy Kłodzkiej.